هماهنگی زنجیره تامین دو سطحی با در نظرگرفتن حق استفاده از اعتبار و کیفیت های چندگانه محصولات

امروزه در بحث مدیریت زنجیره تامین، بزرگترین مشکل، مدیریت اعضای مجزا اما وابسته ی یک زنجیره می باشد. برای دستیابی به یک زنجیره تامین کارا باید اعضای زنجیره بصورت یک کل واحد و منسجم رفتار کنند. کنترل مرکزی زنجیره تامین توسط یک مرکز تصمیم گیری واحد که اطلاعات جامعی از کل زنجیره داشته باشد و تصمیماتش دارای ضمانت اجرایی کافی باشد می تواند هماهنگی زنجیره تامین را تضمین کند. اما در عمل و واقعیت اغلب با زنجیره های تامین غیرمتمرکز روبرو هستیم، که در آنها هر یک از اعضا در راستای بهینه سازی اهداف داخلی خود تصمیماتی اتخاذ می کنند. در حالی که نسبت به تاثیر این تصمیمات بر کارایی سایر اعضا و کارایی کلی زنجیره تامین بی اطلاع هستند.بنابراین دستیابی به یک مکانیزم هماهنگی برای تشویق اعضا به اتخاذ تصمیمات هماهنگ و همسو با اهداف کلان زنجیره تامین ضروری است. قراردادهای زنجیره تامین مکانیزم مناسبی برای متعهد کردن اعضای مختلف یک مجموعه غیرمتمرکز، به رفتار هماهنگ و منسجم با یکدیگر هستند. در این پایان نامه با توجه به ادبیات موضوع، مدل جدیدی جهت هماهنگی یک زنجیره تامین دو سطحی با استفاده از مکانیزم خرید اعتباریپیشنهاد شده است، هدف از ارائه مدل جدید نزدیک کردن مدل های موجود به واقعیت های دنیای عملی است. در دنیای واقعی مدیریت سیستم موجودی بطوری که به همه تقاضای بازار پاسخ داده شود بسیار هزینه بر خواهد بود بنابر این مدیران سیستم های موجودی، وقوع کمبود در برخی دوره ها را مجاز می شمارند، از طرفی در عمل به ندرت اتفاق می افتد که تمام اقلام دریافتی از طرف تامین کننده سالم و برای خریدار قابل استفاده باشند، اقلام معیوب باید شناسایی و مدیریت شوند. با توجه به دو مورد فوق در مدل پیشنهادی با اضافه کردن فرض های مجاز بودن کمبود و وجود اقلام با کیفیت چندگانه در محصولات، سعی شده قدمی بسوی حل مشکلات صنعت و تجارت برداشته شود. با مرور ادبیات موضوع هماهنگی زنجیره تامین با وجود اقلام با کیفیت چندگانه، مدل پیشنهادی در دو قسمت ارائه شده است. در قسمت اول فقط فرض مجاز بودن کمبود و در قسمت بعدی فرض وجود اقلام با کیفیت چندگانه به مدل اضافه شده است. در هر دو حالت زنجیره تامین مدنظر با اعمال مدل پیشنهادی به هماهنگی کامل رسیده است. یعنی هم تک تک اعضا بعد از هماهنگی به سودی بیشتر از حالت قبل از اعمال مکانیزم دست یافته اند و هم سود کل زنجیره تامین بعد از هماهنگی بیشتر از حالت قبل شده است. قابل توجه است که دستیابی به هماهنگی کامل حالت ایده آل مکانیزم های هماهنگی است. همچنین عملکرد مدل پیشنهادی در سیستم های مختلف موجودی با مثال-های عددی متنوع بررسی شده است.